CDA moet zich nu duidelijk profileren vanuit de ‘C’

19 oktober 2011

Het bijzondere van het CDA is dat het, als brede volkspartij, zowel links als rechts in zich verenigd. Samenbindende factor daarbij is de ‘C’ met de uitgangspunten die daaruit voortvloeien. Dat moet de partij zich goed realiseren bij het zoeken naar een nieuwe koers.

Steeds vaker wordt namelijk de roep gehoord om de ‘C’ los te laten, de uitgangspunten te hertalen en een meer rechts conservatieve koers te varen. Voorstanders van een dergelijke koers, zoals Hans Hillen en Maxime Verhagen, denken daarmee het CDA klaar te stomen voor de toekomst. In werkelijkheid vormt zo’n koers echter de grootste bedreiging voor het voortbestaan van het CDA.

Met een meer rechtse koers, los van de ‘C’, ondergraven zij namelijk de eenheid binnen de partij, omdat links en rechts zich dan niet meer verbonden voelen door een gemeenschappelijke boodschap. Een exodus van leden of een scheuring lijkt dan onvermijdelijk.

Veel nieuwe leden en kiezers zal zo’n koers bovendien niet opleveren, omdat het de laatste jaren ter rechterzijde van de Nederlandse politiek steeds drukker wordt. En het CDA zal zich met een meer rechtse koers te weinig weten te profileren ten opzichte van de VVD. En dat is het tweede gevaar dat op de loer ligt, namelijk dat het CDA kwijtraakt waarin het zich juist onderscheidt: de ‘C’.

Met elkaar en voor elkaar
De partij zal, in mijn optiek, dan ook de omgekeerde beweging moeten maken van die Hillen/Verhagen c.s. voorstaan. De partij zal zich juist méér moeten profileren vanuit de ‘C’ en haar uitgangspunten. Het CDA zal zich, vanuit haar Christelijke identiteit, in alles moeten presenteren als een partij van ‘met elkaar’ en ‘voor elkaar’. Kortom, een partij met een herkenbaar sociaal gezicht.

En dan komen de stemmen ook wel weer, want kiezers willen vooral duidelijkheid. Ze willen weten waar een partij voor staat en waar die partij naartoe wil. Daarnaast gaat het om vertrouwen. Mensen willen een partij waar ze op kunnen rekenen, kortom, die koersvast is; van de lokale fractie tot en met de Tweede Kamer. Op dit moment opereren die fracties binnen het CDA, net als bij een hele hoop andere partijen overigens, veelal los van elkaar en is er soms van gemeente tot gemeente, van provincie tot provincie sprake van een andere insteek.

Zelfs in de standpunten van de CDA Tweede Kamerfractie is weinig lijn te ontdekken. Ze lijken veelal ingegeven door pragmatisme en populisme en er klinkt weinig van het CDA-gedachtegoed in door; laat staan dat de uitgangspunten genoemd worden.

Roep om vernieuwing
Het was dan ook niet zo vreemd dat tijdens het vorige CDA-congres de Tweede Kamerfractie en haar bewindslieden door de leden op een aantal punten werden teruggefloten. Zo keerde het congres zich tegen het aanstellen van ‘animal cops’ en de bezuinigingen op passend onderwijs.

De roep om een andere koers was sowieso groot op dat congres. Maar liefst vijf resoluties hadden betrekking op een nieuwe koers en een meer democratische partijstructuur. Deze roep om vernieuwing klonk ook door in de keuze van de nieuwe partijvoorzitter. De verbindende en sociale Ruth Peetoom werd gekozen ten koste van de meer rechtse Sjaak van der Tak.

Alle seinen staan dan ook letterlijk en figuurlijk op groen voor een nieuwe lente binnen het CDA; wat mij betreft, met een duidelijk geprofileerde en sociale ‘C’. Laten we hopen dat we daar in hervonden verbondenheid aan kunnen werken, zodat we er bij de volgende verkiezingen als partij weer staan.

Jouke Douwe de Vries
initiatiefnemer www.cdalert.nl