Friesch Dagblad
20 april 2012

Zes weken duren de onderhandelingen in het Catshuis inmiddels. Even leek het mis te gaan, maar nu is er toch een akkoord in de maak tussen coalitiepartners VVD en CDA en gedoogpartner PVV over een miljardenbezuiniging. Weinig is er in die zes weken naar buiten gekomen, maar wat er over die bezuinigingen naar buiten kwam, doet het ergste vrezen. In haar zucht naar macht lijkt het CDA dusdanige concessies aan de PVV te doen, dat de partij haar eigen uitgangspunten gaat verloochenen en in zal stemmen met een bezuiniging van een miljard op ontwikkelingssamenwerking.

Het ‘lekken’ van deze forse korting op ontwikkelingshulp lijkt een bewuste daad. Bedoeld om de geesten binnen het CDA alvast ontvankelijk te maken voor wat tot voor kort ondenkbaar was. Het christelijke CDA dat bezuinigt op het budget voor hulp aan landen en mensen die het veel harder nodig hebben dan wij. En dat in een rijk land als Nederland.

Het druist in tegen alles waar het CDA voor staat of, moet ik zeggen, voor stond of zou moeten staan. De eigen uitgangspunten ‘solidariteit’ en ‘publieke gerechtigheid’ lijken de laatste tijd verworden tot holle frasen. En ook de ‘compassie’ die theologe Jacobine Geel op het laatste congres preekte, klinkt niet door in het beleid van de CDA-bewindslieden of standpunten van de CDA-Tweede Kamerfractie.

‘Maar dat mogen we ook niet van hen verwachten,’ zo wordt binnen de partij gezegd. ‘We hebben onze handtekening gezet onder een regeerakkoord en daar moeten we ons aan houden.’ De nieuwe koers, waarbij het CDA naar het ‘radicale midden’ op moet schuiven, kan dan ook pas na deze regeerperiode handen en voeten krijgen in Den Haag.

Zou het rapport over de nieuwe uitgangspunten daarom de titel ‘Nieuwe woorden, nieuwe beelden’ mee hebben gekregen? Het lijkt namelijk bij mooie woorden en beelden te blijven, de bijbehorende daden van het landelijk CDA blijven uit. In ieder geval voorlopig. Mooie woorden worden ondertussen wel gesproken bij diverse ledenbijeenkomsten in de regio, waarbij over de nieuwe koers wordt gedebatteerd. De roep vanuit de leden om een andere, meer sociale koers wordt daarbij steeds luider. Vooral in het Noorden.

En dat is niet zo verwonderlijk, want sociaal kun je het landelijk beleid van het CDA allerminst noemen. Zo kun je de pijn bijna van het gezicht van minister Gerd Leers aflezen als hij het zoveelste volledig ingeburgerde kind het land uit moet zetten. Maar, ja, die PVV, hè! En na het studievisum, als lapmiddel, voor Mauro dreigt de CDA-Tweede Kamerfractie nu de volgende blunder te begaan. Ondanks een resolutie op het partijcongres, die door de overgrote meerderheid van de leden werd aangenomen, lijkt de CDA-fractie nu tegen een kinderpardon te gaan stemmen. Want, ja, die PVV hè! Maar ook hier heeft de fractie iets op bedacht, ze wil een nieuwe regeling met individuele toetsing. Weer een doekje voor het bloeden.

En ook op andere terreinen zie ik weinig tot niets terug van het christelijke gedachtegoed van het CDA. Zo slaat de marktwerking in de zorg steeds verder door, maar geeft het CDA geen krimp. Zit de arbeidsmarkt muurvast en lijden gemeenten miljoenen verliezen op de sociale werkvoorziening, maar steekt het CDA geen hand uit. Is het aantal mensen dat een beroep moet doen op de voedselbanken groter dan ooit, maar worden mensen met hoge inkomens en hypotheken van een half miljoen of meer door het CDA gespaard. Het zijn maar een paar voorbeelden.

Het doet je afvragen waar toch het CDA is gebleven dat stond voor een rechtvaardiger inkomensverdeling en goede betaalbare zorg en dat opkwam voor de zwakkeren in de samenleving? Waar is het sociale gezicht van het CDA gebleven? Ergens rechts van het radicale midden?

Juist om die reden voer ik al langere tijd actie voor een meer sociale koers van het CDA. Met de website www.cdalert.nl en de twitteraccount @cdalert geef ik mijn visie op het CDA en bied ik een spreekbuis voor mensen die, net als ik, kritisch staan tegenover de huidige koers. Nog wel. Want als het CDA inderdaad akkoord gaat met een forse bezuiniging op ontwikkelingssamenwerking, dan is voor mij de maat vol en stap ik op. Laat ik daarover volstrekt duidelijk zijn. Ik kan het dan voor mezelf niet langer rechtvaardigen om lid te blijven.

Ik heb dit voornemen afgelopen weekend ook aan CDA-partijvoorzitter Ruth Peetoom kenbaar gemaakt en de betreffende mail, als statement, ook op CDAlert.nl gepubliceerd. Uit de vele reacties en steunbetuigingen die ik daarop heb ontvangen, blijkt dat ik lang niet de enige ben die er zo over denkt.

Jouke Douwe de Vries
fractievoorzitter CDA Dongeradeel
initiatiefnemer www.CDAlert.nl